اژدهای منقرض شده به طبیعت بازگشت!
تاریخ انتشار: ۱۲ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۳۷۴۸۱۹
در یک چرخش قابل توجه وقایع، گونه ای از مارمولک که گمان میرفت منقرض شدهاست در استرالیا دوباره کشف شدهاست که امیدی را برای حافظان محیط زیست و دانشمندان به ارمغان میآورد.
به گزارش HISTORY OF YESTERDAY، اژدهای بدون گوش، خزندهای منحصر به فرد که به دلیل ویژگیهای متمایز و طبیعت دست نیافتنیاش شناخته میشود، مدت ها تصور میشد که از زیستگاه طبیعی خود ناپدید شدهاست.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
اژدهای بی گوش گریزان؛ گونهای در لبه پرتگاه اژدهای بدون گوش، با نام علمی Tympanocryptis pinguicolla، یک گونه مارمولک کوچک بومی استرالیا است. این نام خود را از عدم وجود دهانه گوش خارجی گرفته است که آن را از سایر گونه های اژدها متمایز می کند.
این سازگاری منحصر به فرد اژدهای بدون گوش را قادر می سازد تا به طور موثر در زیستگاه های خشک خود استتار کند و تشخیص و مطالعه آن را دشوار می کند. در چند دهه گذشته، اژدهای بدون گوش به دلیل عوامل مختلفی از جمله از بین رفتن زیستگاه، تخریب زمین و گونههای مهاجم با کاهش سریع جمعیت مواجه شد.
این گونه بهعنوان در معرض خطر انقراض طبقهبندی شد و حافظان محیط زیست میترسیدند که تسلیم انقراض شده باشد. تلاشها برای یافتن و مستندسازی اژدهای بیگوش بیثمر بود و این نگرانی را به وجود آورد که این گونه برای همیشه از بین رفته است. با این حال، کشف مجدد اخیر یک جمعیت کوچک، بارقهای از امید را ایجاد کرده و شور و شوق جدیدی را برای حفاظت از آن برانگیخته است.
کشف مجدد اژدهای بدون گوش را می توان به تلاش دانشمندان و حافظان طبیعت نسبت داد. از طریق بررسی های گسترده و تحقیقات هدفمند، تیمی از هرپتولوژیستها به طور تصادفی با جمعیت کوچکی از مارمولک در منطقهای دورافتاده از زیستگاه شناخته شده آن برخورد کردند.
این کشف مجدد نه تنها نشان دهنده یک پیروزی برای حفاظت است، بلکه بر اهمیت نظارت مستمر و حفاظت از گونههای در معرض تهدید نیز تأکید میکند. این امر بر نیاز به بررسیهای جامع و استراتژیهای حفاظتی برای اطمینان از حفظ موجودات منحصر به فرد و در خطر انقراض تأکید میکند.
دانشمندان اکنون در حال بررسی اندازه و سلامت جمعیت تازه کشف شده و همچنین شناسایی تهدیدات خاصی هستند که با آن مواجه است. این دانش در توسعه اقدامات حفاظتی هدفمند برای محافظت از زیستگاه اژدهای بدون گوش و ارتقای بازیابی آن بسیار مهم خواهد بود.
اژدهای بدون گوش نقش حیاتی در اکوسیستم خود دارد و به تعادل ظریف مناطق خشک استرالیا که در آن زندگی می کند کمک می کند. به عنوان یک شکارچی، به کنترل جمعیت حشرات و سایر بی مهرگان کوچک کمک می کند و از عدم تعادل احتمالی در زنجیره غذایی جلوگیری می کند. علاوه بر این، ترجیح زیستگاه اژدهای بدون گوش برای مناطق خشک، آن را به گونه ای شاخص برای سلامت محیط زیست تبدیل می کند.
وجود یا عدم وجود آن می تواند به عنوان شاخصی از تخریب زیستگاه، اثرات تغییرات آب و هوا و رفاه کلی اکوسیستم باشد. درک اهمیت اکولوژیکی اژدهای بدون گوش، ضرورت حفاظت از آن را تقویت می کند. با حفاظت و احیای زیستگاه آن، میتوانیم به طور غیرمستقیم از کل اکوسیستم محافظت کنیم و فرآیندهای اکولوژیکی ظریفی را حفظ کنیم که تنوع زیستی را حفظ میکند.
مرجع: خبر آنلاین
کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: کشف موجودات عجیب و ناشناخته در اعماق اقیانوس هند (+عکس)منبع: عصر ایران
کلیدواژه: مارمولک
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۳۷۴۸۱۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
خودتخریبی در نظام های سیاسی
یکی از ویژگیهای نظامهای سیاسیِ هوشمند،"گشودگی به تجربه" است.
"گشودگی به تجربه"، دست کم واجد دو معناست:
۱. از تجربهی جدید و نو استقبال میکند. امکانهای مواجهه شدن با واقعیتها را با شیوهای جدید، از دست نمیدهد. جسارت آزمودن راهحلهای جدید را دارد.
۲. به تجربههای زیستهی خود، به منزلهی منبعی معرفتبخش توجه میکند و در هر گونه تصمیمگیری آتی از این منبع بهره میبرد.
تجربه، حاصل مجموعهی مواجهات با موقعیتهای مختلف و نیز تصمیمات موفق و ناموفق است. از این رو تجربهها میتوانند شیرین و یا تلخ باشند زیرا شامل پیروزی و شکست میشوند. تجربهی شکست، یعنی عدم وصول به نتیجهی مورد انتظار. به عبارت دیگر، آنچه رخ داده با آن چه در ابتدا مورد انتظار بوده است، تطابق نداشته باشد. نظام هوشمند با تکیه بر تجربههای مکرر خود میتواند بنبستها را شناسایی کند.
گشودگی به تجربه در دو گونه و دو سنخ قابل صورت بندی است:
ا. گشودگی به تجربهی خود
۲. گشودگی به تجربهی دیگران
شناسایی بنبستها در سیستمهای سیاسی هوشمند فرایند پیچیدهای دارد که طی آن، به نقد و بررسی عملکرد خود میپردازند و با تحلیل سیاستهای مشابه در دیگر نظامها و ایجاد مکانیزمها و فرصتها برای شنیدن نظرات و ایدههای منتقدین به تصحیح روشها و تصمیمات خود اهتمام میورزند این گونه نظامهای سیاسی نه فقط به تجربههای زیستهی خود اهمیت میدهند و راههای مسدود و بنبست را میفهمند که با مطالعه و تدقیق در سرنوست دیگران از تجربههای آنان میآموزند. برای آنان تجریهی دیگران، به منزلهی معلمی است که دانایی و خردمندی را در آنان پرورش میدهد و سبب میشود عمر و سرمایه در راه بی حاصل هدر ندهند.
"تاریخ"، انباشت تجربههای پیشینیان است که به ما یاد میدهد مسیرهای منتهی به بنبست کدام است. تاریخ به ما نمیگوید چه باید بکنیم، اما به شیوهی سلبی، دست کم به ما یاد میدهد از چه مسیرهایی نباید برویم و از چه روشهایی نباید استفاده نماییم. از این منظر، مطالعهی تاریخ، ضرورتی اجتنابناپذیر برای "بنبستشناسی" است.
"بنبستشناسی" و "واقعنگری"، دو رکن اساسی نظام های هوشمند است. توجه به واقعیتها و ثبت مسیرهای منتهی به بنبست در حافظه، لازمهی کنش خردمندانه و عقلانی است. آدمیان و یا نظامهای سیاسی که بنبستها و راههای مسدود به هدف را تشخیص نمیدهند، عموما از دو بیماری رنج میبرند و مردمان را با همین دو بیماری در فراز و نشیب درد و رنج میکشانند. سرمایههایشان را در مسیر شکست خورده هدر میدهند و دچار فرسودگی میشوند.
این گونه نظامها "خودتخریباند"، زیرا:
اولا، آرزواندیشاند یعنی واقعیتهای موجود را نادیده میگیرند و به جای آن، آرزوهای خود را مینشانند.
ثانیا، فروبسته به تجربهاند. یعنی تجربههای پیشین خود و تجربهی سایر نظامها و ساکنان دورههای تاریخی را نادیده میگیرند.
این دسته از نظامها که بهرهی چندانی از عقلانیت ندارند مجبور به پرداخت هزینههای گزاف و اما بیحاصل میشوند و شکستها و ناکامیهای پیدرپی را تجربه میکنند.
مبتنی بر آن چه به اختصار آمد، تصمیمات و سیاستهای نظام سیاسی ایران را میتوان ارزیابی کرد. مثلا میتوان شیوه و سیاست نظام را در برابر مقولهی بیحجابی، مورد ارزیابی واقعبینانه قرار داد. در چنین حالتی خواهیم دید که نظام سیاسی در ایران آرزواندیش و فروبسته به تجربه است و از گذشتهی خود و شکستهایش استفاده نمیکند. گویی فاقد حافظهی لازم برای ثبت بنبستهای تجربه شده است. و درست به همین علت است که به صورت تکراری یک سیاست شکستخورده را به تکرار اجرا میکند.
بیشتر بخوانید:
وقت شمردن جوجه های آخر پاییزهفرمان به نقض حریم شخصی
نه به تحقیر
تغییرات اجتماعی پس از انقلاب
حجاب قانونی یا حجاب اجباری؟
216216